सकाळने घेतली दखल....

दोन तीन दिवस नेटवर जवळजवळ नव्हतेच. घरात गडबड-प्रवास, त्यामुळे ब्लॉगवरही खूपच कमी आले. काल मध्यरात्री फोनवर टुंग झाले. गाढ झोपेतच मी विरोप उघडला. दोघा-तिघांच्या टिपण्या दिसल्या त्यातच आल्हादची टिपणी होती. एक एक टिपणी वाचत त्याचीही उघडली, वाचली आणि एकदम दिल खूश झाला. त्याने म्हटले होते, " सकाळच्या सप्तरंग पुरवणीत आपल्या ब्लॉगचा उल्लेख आलाय... याच लेखाच्या संदर्भात! अभिनंदन....... " आल्हाद धन्यवाद. तुम्ही सांगितलेत म्हणून लगेच कळले.

बारा तासांच्या प्रवासाने अतिशय शिणले असूनही ' सकाळच्या लेखावर ' जाण्याचा मोह आवरला नाही. सम्राट फडणीसने दिलेले वृत्त वाचले. माझ्या पोस्टची-ब्लॉगची घेतलेली दखल मनाला आनंद देऊन गेली. ' सकाळ व सम्राटचे ' अनेक आभार. त्याचबरोबर संपूर्ण ब्लॉगविश्वातील मित्र-मैत्रिणी-ओळखीचे व अनोळखीही ब्लॉगधारकांचे अभिनंदन! सकाळने व अनेक वृत्तपत्रांनी, स्टार माझाने या आधीही ब्लॉगविश्वाची दखल अनेकदा घेतलेली आहेच. आज पुन्हा एकवार ब्लॉगिंगच्या अनेकविध मुद्द्यावर विस्तृत लिहून या सशक्त माध्यमाचे चांगले-उपयुक्त गुण आवर्जून मांडले आहेत. धन्यवाद.

त्याचबरोबर आवडीने व नेमाने ब्लॉग वाचणाऱ्या वाचकांचे मन:पूर्वक आभार. वेळोवेळी व आवर्जून आपण दिलेल्या प्रोत्साहनामुळेच लिहिण्याचा उत्साह टिकून आहे.

सकाळच्या वृत्तातील काही मजकूर खाली देत आहे.

प्रतिबिंब समाजमूल्यांचं

मराठी ब्लॉगवर प्रसिद्ध होणाऱ्या लिखाणाचा दर्जा हा अत्यंत उच्च आहे, असा अजिबात दावा नाही. तसा तो कोणत्याही लिखाणाबाबत सरसकट करताही येत नसतो; मात्र प्रस्थापित मराठी साहित्याला समकक्ष किंवा समांतर अशी ही निर्मिती आहे, हे नक्की. हा दावा नाकारणं म्हणजे साहित्यनिर्मितीच्या मूलभूत प्रेरणेशी प्रतारणा ठरू शकेल; कारण साहित्यनिर्मितीची मूलभूत प्रेरणा ही आत्यंतिक व्यक्तिगत असते. रोजच्या जीवनातल्या अनुभवांपासून या मूलभूत प्रेरणेला प्रारंभ होतो. तो अनुभव घेऊन कल्पनाशक्तीच्या भरारीवर उच्चकोटीचे साहित्य निर्माण झाल्याचे दाखले मराठी साहित्यात ढीगभर आहेत. हीच मूलभूत प्रेरणा ब्लॉगर्समध्ये आणि त्यांच्या ब्लॉग्जवरील साहित्यात आहे. किंबहुना प्रस्थापित मराठी साहित्यात जेवढे नव्या पिढीचे, बदललेल्या समाजमूल्यांचे प्रतिबिंब येत नाही, त्याहून अधिक ते मराठी ब्लॉग्जमध्ये येते आहे. आणि हे मान्य केले पाहिजे.

त्यामुळेच नोकरीच्या रोजच्या धबगड्यासाठी होणाऱ्या प्रवासात भेटलेला एक भिकारी मुलगा लिखाणाचा (संदर्भ -http://sardesaies.blogspot.com/) विषय होऊ शकतो. "टिपूर तारे साक्षीला अन्‌ चंद्रकोरही लोभसवाणी... रात-दिनाच्या संयोगातून जन्मा येते उषा देखणी,' असं तरल काव्य (संदर्भ -http://www.misalpav.com/node/10662) ब्लॉगर्सच्या व्यासपीठावर जन्म घेतं. "नसतेस ऑनलाइन जेव्हा, जीव तुटका तुटका होतो, जीटॉकचे विरती धागे, ऑरकूट फाटका होतो...', असं विडंबन ब्लॉगवर (संदर्भ -http://vikrantdeshmukh.blogspot.com/) धमाल उडवतं. एड्‌सनं आई-बाबा हिरावले गेलेल्या दोघा चिमुरड्या भावांची दीर्घकथा (संदर्भ - http://ffive.in/journy/1259) ऑनलाइन नवसाहित्यविश्‍व विलक्षण अनुभवानं समृद्ध करते. "गाढव आयुष्यभर ओझं वाहतं, म्हणून काय ते ट्रान्स्पोर्टर बनतं का?', असा खोचक सवाल अनुभवांचं विश्‍व उलगडताना ब्लॉगवर (संदर्भ - http://kayvatelte.wordpress.com/) सहजपणे व्यक्त होतो.

सकाळचे संपूर्ण वृत्त येथे वाचता येईल.