विरक्ती.....

विसरून जा प्रेम-अन त्या पाऊलखुणा
स्वप्नांनाही हृदयातून मिटवून टाकणे

डोळ्यांत आसवे देऊन वदला होतास
तुझ्यातल्या मलाच तुझे वजा करणे

लोकांमध्ये कालच तू टाळलेस मला

अन आज तुझे फिरोनी हक्क मागणे

माझ्या शरीराला आता मी त्यागले

तुझ्या प्रेमास मिळो कुठेसे घर नवे

असे किती काळ मी अंतरी झुरावे

देहास या राखेत आता झोकून द्यावे

आताशा ना उरले प्रेम, आशा ना खंत
जीवनाशी फितुरी काळजात विरक्ती