आस....

आताशा मन माझे का असे शांतशांत

न कळे जाणवे का जीवघेणा एकांत

थांबेल कधी शोधणे, मिळेल का जीवा दिलासा

कसे सांगू तुला, किती आहेस तू हवासा

का नयन माझे धुंडती दशदिशां तुज

असता समीप तव स्वर्ग दिसे मज

चहूकडे शोधते मी कुठे लागेल चाहूल तुझी

कसे सांगू जीवलगा, किती आहे आस तुझी

केवळ धडकण्याकरिता का हृदय माझे स्पंदते

तरीही श्वासावर माझ्या का असती तुझेच पहारे

जीव माझा वणवण शोधे का तुझाच सहारा

कसे सांगू प्रिया तुज, तूच एकमात्र आसरा

असे माझे जगणे का माझेच आता नाही उरले

माझ्या आठवात परी का तुझेच श्वास उसासले

आता तरी तुझ्या अंतरात घर माझे वसावे

अन मी स्वतःला तुझ्यावर मुक्त उधळून द्यावे