कढ वेदनेचे प्याले मी जे तू दिलेले
घेतलेस तू सुख ते माझ्याच यातनांचे
सदैव केला मी प्रयास उजळायचा घर तुझे
अश्रूंनी माखले काजळ ते माझ्याच नयनांचे
दुर्दैव हे सोसते घाव ते माझ्या चुकांचे
ओठांत स्वर दबले ते माझ्याच हुंदक्यांचे
नाही मी अबला जशी तुला वाटते
चौकट ओलांडून गेले ते ठसे माझ्याच पावलांचे
कधी न कळले मला काय मी शोधीत होते
एवढेच खरे मुके भोग ते माझ्याच नशिबाचे
No comments:
Post a Comment
आपापले रोजचे नियमित उद्योग नित्यनेमाने करत असताना अनेकविध घटना स्वत:च्या आयुष्यात व आजूबाजूला घडत असतात. त्या मनावर कधी ठळक छाप ठेवतात तर कधी कुठेतरी अंधूक नोंद होते. वेगवेगळ्या मन:स्थितीत त्या नोंदी पुन्हा पृष्ठावर येतात... त्यांचा धांडोळा घेण्याचा हा प्रयत्न.
आपण आवर्जून वाचलेत, अभिप्राय दिलात, मन:पूर्वक आभार !